Digitale gegevens veilig bewaren

Digitale gegevens blijven niet eeuwig bereikbaar. Ook je harde schijf kan het plotseling begeven, zodat je van het ene moment op het andere niet meer aan de gegevens kunt komen. Steeds meer persoonlijke en zakelijke gegevens worden immers niet meer op papier, maar vooral digitaal opgeslagen. Niet alleen op harde schijven, usb-sticks, cd’s dvd’s, maar ook in de “cloud”, de meest moderne manier van opslag. Staan jou documenten, foto’s en dergelijke enkel en alleen op de laptop of de desktop?. Dat is niet echt slim, want als het opslagmedium defect raakt, ben je écht alles kwijt. Soms zijn de gegevens door een computerdeskundige dan nog terug te halen, maar niet altijd. Bovendien hangt daar meestal een heel hoog prijskaartje aan. Het is daarom belangrijk, alles dat je maakt dubbel op te slaan. Maar wat is nu de veiligste manier?

Voordelen van digitale opslag

De digitale opslag heeft veel voordelen. Je bespaart veel ruimte, want waar je vroeger een aantal volle ordners vol papieren documenten in de kast had staan, heb je nu slechts wat ruimte op bijvoorbeeld een harde schijf en een usb-stick nodig. Daarnaast kan je die digitale gegevens steeds opnieuw uitprinten als het nodig is. De documenten worden niet beduimeld en oud, maar blijven perfect intact bewaard.
Ook zijn digitale documenten sneller te vinden dan in een papieren archief, als ze tenminste ook op je computer in digitale mappen zijn opgeborgen. Je kunt een document snel kopiëren en doorsturen naar de belastingen, de gemeente en naar iedere instantie die ze nodig heeft en erom vraagt. Het zijn allemaal voordelen van de digitale opslag.

Nadelen van digitale gegevens opslag

Digitale gegevens zijn niet altijd compleet te beveiligen. De harde schijf op je computer kan kapot gaan. Een usb-stick ook, maar die kan bovendien wel eens zoekraken. Het is een klein ding dat al snel over het hoofd gezien word. Zeker als je vaak gegevens mee wilt nemen naar andere plaatsen is het verstandig om een usb-stick te nemen die je zelf beveiligt en versleutelt, zodat een eventuele vinder niets met de informatie die daarop staat kan beginnen. Cd’s en dvd’s kunnen stuk raken door vallen, breken, enzovoort en ook de externe harde schijf kan wel eens defect raken.

Sla digitale gegevens altijd dubbel op, ook bij de thuiscomputer

Als je op de computer documenten maakt, sla ze dan altijd dubbel op. Belangrijke brieven naar instanties, je cv, foto’s van vakanties en van het gezin, belangrijke tekstdocumenten, belastingdocumenten, etc. zijn te belangrijk en kostbaar om ze alleen op één harde schijf te bewaren. Maak daarom heel geregeld een reservekopie van al je gegevens op een z.g. ‘extern’ medium; of dat nou een externe harde schijf (liefst SSD) is, of in ‘the cloud’.

Opslag van digitale gegevens via de cloud

De cloud is de jongste manier van opslag. Vooral bedrijven zweren vaak bij deze opslag. Geen wonder. Bedrijven hebben vaak enorme digitale archieven en het is prettig als zij daarvoor een grote externe plaats hebben, waar zij die gegevens kunnen bewaren. Het woord “cloud” betekent in het Nederlands overigens gewoon “wolk”. Bij opslag in een “cloud” worden de gegevens online opgeslagen en staan dan ergens op de een of andere server, die daarvoor ruimte aanbiedt. Elke “wolk” is via een wachtwoord te bereiken.
Deze manier van opslag is nog jong en er is nog weinig bekend over de gevaren ervan en de eventuele mankementen in de beveiliging van de digitale gegevens. Het kraken van wachtwoorden, het stelen van belangrijke gegevens, waarvan je dacht dat ze veilig stonden, het kwijtraken van gegevens, het is allemaal nog niet breeduit onderzocht, vooral omdat er nog niet genoeg gegevens over bekend zijn. Internetcriminelen zijn uitgekookt en verzinnen steeds weer wat nieuws. Het belangrijkste voordeel van gegevensopslag in de cloud is dat ze bij brand, inbraak en andere beschadigingen van uw woning en/of bedrijf niet beschadigd kunnen worden.

Met een nieuwe computer, laptop of tablet kan je daar dan weer inloggen en je gegevens bekijken en bewerken. Mocht je hele thuis-opslag kwijt zijn, dan kan je vanuit die cloud ook weer nieuwe kopieën van je daar opgeslagen documenten maken. Het is mogelijk om betaald ruimte te huren in de cloud, maar ook om gratis uw documenten daar op te slaan.

Voorbeelden van opslag in de cloud

Er zijn diverse plaatsen waar opslag in de cloud mogelijk is, bijvoorbeeld One Drive van Microsoft, iCloud van Apple of Google drive van Google. Raakt de harde schijf van je computer defect, dan heb je op die manier altijd nog een andere plek waar je al je documenten terug kunt vinden. Zelf geef ik de voorkeur aan ‘platform-onafhankelijke’ opslag zoals Dropbox.
In alle gevallen is de kosteloze opslag beperkt. Zeker als je de opslag gebruikt voor veiligheidskopie van alle gegevens. Ik gebruik zelf Stack van TransIp, een Nederlands bedrijf (geen opslag in een land dat onder de VS wetgeving valt!). Ook handig: de optie WebDAV is beschikbaar, waarmee je de cloudopslag als map kan opnemen in de verkenner (Windows) of finder (Apple). Ook is het mogelijk een z.g. mirror (spiegel) map bij te laten houden van meerdere opslagmappen op je harde schijf.
Let op: ‘mirroring’ is iets anders dan het maken van een backup, ofwel reservekopie!

Tenslotte drie belangrijke ‘tips’:

1. Zorg er geregeld voor dat je een reservekopie maakt van al je gegevens. Je kunt voorkomen dat je het vergeet door hiervoor een (gratis) backup-programma te gebruiken.
2. Sla privacygevoelige gegevens altijd op in een bestand (of map), beveiligd met een wachtwoord. Een prima programma’tje dat je hiervoor kunt gebruiken is Veracrypt.
3. Zorg ervoor, dat er een ‘vertrouwenspersoon’ is die op de hoogte is van de plek waar gegevens terug te vinden zijn. Zoon/dochter, partner of een ander familielid of kennis.

Advertentie

Update van je e-reader

Het is verstandig, ervoor te zorgen dat de zogenaamde ‘firmware’ van je e-reader up-to-date is.
Zelf heb ik een Kobo Forma e-reader en hieronder leg ik uit hoe je een update uitvoert, zónder een wifi-verbinding.
Ook voor andere merken is een update natuurlijk mogelijk en ik geef de ‘links’ naar die updates voor verschillende merken.

De opmaak van het papieren- en het E-boek

Onlangs kreeg ik van een van mijn broers het boek ‘De boekenapotheek aan de Seine‘ van Nina George.

Nou heb ik wel een leesbril, maar ben bepaald nog niet kippig. Edoch: de lettertjes van de papieren versie zijn zodanig klein dat het niet prettig leest …. althans, voor mij in elk geval. Ik heb hierna de digitale versie van het boek aangeschaft, en dat las heel wat prettiger (hoewel ik ook bij dit e-boek e.e.a heb moeten corrigeren … zie hieronder).

Dit voorbeeld geeft een kernverschil aan tussen beide uitgaven van een boek. Bij een papieren boek ligt de opmaak en indeling vast, dus ook de lettergrootte; en dat is bij dit boek nou nét het probleem. Andere ‘afgedwongen’ opmaakvoorbeelden naast de lettergrootte zijn: lettertype, paginamarges; regelafstand etcetera. Met name voor mensen die slecht kunnen zien of dyslectisch zijn is het lezen van e-boeken een uitkomst … mits uitgevers hier rekening mee houden ….. !

‘Eisen’ die ik aan een e-boek stel en waarvan je eigenlijk zou mogen aannemen dat een uitgever hiervoor zorgt:

• Een samenvatting aan het begin van het boek
• Backcover (indien aanwezig) direct na de cover
• Lettertype, -grootte, marges en regelafstand moeten aan te passen zijn.
  Of je het boek nou leest op een e-reader of een tablet.
• Elk hoofdstuk in een aparte html-sectie (o.a. voor een correcte inhoudsopgave)

Bij veel e-boeken – zelfs bij heel recente publicaties – is het echter mis.
Juist het aanpassen van de nodige leesinstellingen is een groot pluspunt bij e-boeken; je bent niet meer afhankelijk van de manier waarop uitgever en drukker hebben bepaald hoe de tekst in een boek er uit ziet.
Het lijkt erop dat veel uitgevers hierover niet hebben nagedacht en dat de nodige kennis ontbreekt om e.e.a. wel goed voor elkaar te hebben bij de uitgave van een e-boek.

Waarom zijn Ebooks altijd ‘niche’

Ik ben een gedreven Epub-lezer en raad het iedereen aan. Veel van mijn familieleden en/of kennissen ‘moeten er niets van hebben’ …. Het belangrijkste argument blijkt steeds weer: de nostalgie van het papieren boek. Ondanks mijn fanatisme is er natuurlijk best een en ander aan te merken op (het lezen van) elektronische boeken. En helaas zijn met name de uitgevers en bulk-verkopers als Kobo, Amazon en Bol daar zelf de oorzaak van, waardoor deze ‘markt’ voorlopig niche zal blijven.

Ik ga daarbij alleen maar uit van mijn subjectieve ervaringen.
‘Vroeger’ was het uitgeven van een boek kunstwerk, met name in handen van de drukkerij; bij e-boeken komt er geen drukker meer aan te pas en regelt de uitgever het (kennelijk) zelf. Het gevolg: een voortdurende stroom aan fouten waarmee e-boeken op de markt worden gedumpt.
Boeken betrek ik uit verschillende bronnen: de online-bibliotheek; Bookchoice; aanbiedingen bij Libris of bij BOL …. noem maar op. En of het nu om recente uitgaven gaat of al wat oudere, steeds kom je dezelfde fouten tegen ….. en ik denk dat het om hardnekkige ondeskundigheid en gebrek aan ‘interesse’ gaat. “Goedkoop verdienen” noem ik dat.
Een aantal voorbeelden:
In het CSS-bestand (een digitaal boek is eigenlijk niks anders dan een mini-website) wordt verwezen naar lettertypes, maar die blijken niet aanwezig
Er zijn wél lettertype-bestanden aanwezig, maar de verwijzing naar de lokatie in het CSS-bestand is onjuist.
Er is geen correcte hoofdstuk-indeling waardoor ‘klikken’ op een hoofdstukverwijzing naar een totaal andere plaats in het boek verwijst.
Er is geen correct gebruik van z.g. opmaakprofielen, ofwel styles.

Officieel staat er meestal bij de autorisatie-gegevens en/of colofon, dat het bewerken van het boek niet is toegestaan. Maar het is natuurlijk een schot voor open doel, als er aan de afwerking van een e-boek van alles mankeert. Ik heb betaald voor een ‘goed’ product en dat blijkt het dikwijls niet te zijn. En ik behoud me dan het recht voor, om de onjuistheden in een e-boek te corrigeren. Elk boek dat ik aanschaf controleer ik op onvolkomenheden die de uitgever heeft laten zitten. Daarvoor gebruik ik een aantal programma’s, zoals Adobe Digital Editions, Calibre, Sigil en simpele programma’s als Paint.

Kortom: zolang uitgevers de afwerking van e-boeken – om wat voor reden dan ook – aan hun laars lappen, ontneemt zelfs BREIN me het recht niet een boek – dat immers mijn eigendom is – naar behoren te corrigeren.

Paperbook of desgewenst: nostalgie.

Object met afmetingen van (ongeveer) 13,5 x 21 x 3 cm, paperback of gebonden, gewicht 476 g, 350 tot 400 pagina’s, macroscopisch geen duidelijke beschadigingen vast te stellen; slechts een incidenteel ezelsoor. Diverse vingerafdrukken van een tot dusverre niet geïdentificeerde lezer over het gehele boekobject.
Lijkvlekken duidelijk aanwezig op de achterkant van het boek, met sterke druk van de vingers; niet te verdrijven.
Op de rug van het boek een spoor van een bloedige vloeistof met in etiologisch opzicht onduidelijk aandeel van afscheidingen (gedood insect; opengekrabde muggenbult; neuspeuteren ….. etc.).

Bewerkelijke autopsie, omdat het object onder hoogspanning staat.

 

Beheer je e-boeken

Ik weet niet hoe het jou vergaat, maar inmiddels heb ik een aanzienlijk aantal digitale boeken.
Niet in de laatste plaats, omdat al jaren een abonnement heb bij Boekchoice (eerder: Elly’s Choice); dat is dus – even rekenen – 8 x 12 (maanden) – in elk geval 96 boeken. Daarnaast heb ik in de loop der jaren zo langzamerhand een behoorlijke digitale boekenkast vol …..

Mijn papieren boeken-beheer is een ramp ….. maar ik weet wél waar ik welk boek kan vinden. Er zijn drie …. nee vier plekken: de boekenkast in mijn woonkamer, een reeks boeken in mijn slaapkamer en een aantal op m’n logeerkamertje ….
In elk geval: geen duidelijke rangschikking per genre, laat staan op naam van de auteur of iets dergelijks.

Wat dat betreft is mijn elektronische boekenkast beter geordend:

1. Alle boeken hebben – net als de naam van bestanden op de computer – ook een ‘naam’.
En die begint bij al mijn boeken met de achternaam van de auteur. Mocht dat bij aanschaf niet het geval zijn, dan wijzig ik die naam naar de volgende ‘standaard’:
– achternaam, voornaam (tussenvoegsel)
– gescheiden door een streepje: de titel van het boek
– (tussen haakjes): het genre en het jaar van publicatie, gescheiden door een punt-komma

Kortom: Het boek ‘Mijn Velsener jongensjaren’ van Theo Valijn, gepubliceerd in 1980, zou de volgende ‘naam’ hebben:

Valijn, T. – Mijn Velsener jongensjaren (autobiografie; 1980).epub

Die laatste toevoeging .epub is belangrijk, dus zorg dat er altijd voor dat die erachter staat anders kan het boek niet ‘gezien’ worden door je reader.

2. Alle boeken staan in één hoofdmap op mijn computer
Deze hoofdmap (en daaronder een paar submappen, bijvoorbeeld per genre) is ‘heilig’, waarmee ik het volgende bedoel.
Alle boeken worden vanuit deze bron bewerkt, aangepast (naam, metagegevens, lay-out …. etc.).
Daarnaast staan een aantal boeken in de ‘cloud’ en uiteraard op mijn Kobo e-reader en/of mijn tablet ….. máár:
die boeken ‘elders’ zijn altijd in kopie daar neergezet vanuit de hoofdmap. Dus ik kan ze met een gerust hart verwijderen van mijn iPad, e-reader of van mijn opslaglocatie in de ‘cloud’, want ze staan altijd op een veilige bronlocatie …. !

3. Omdat die hoofdmap zo heilig is, maak ik er zeer geregeld een veiligheidskopie van
Met boeken is het net als met foto’s: tastbare foto-albums …. daar moet je zuinig op zijn, maar – net als papieren boeken en andere belangrijke papieren documenten (actes, diploma’s, polissen ….) – het is een ‘kwetsbaar’ bezit: er is maar één exemplaar van en bij brand- en/of waterschade ben je alles kwijt!
Hét grote voordeel van digitale foto’s en boeken (en digitale, evt. gescande waardepapieren) is, dat je er een veiligheidskopie van kan maken en die bewaren op een ándere plek dan waar je er (in de regel thuis) ‘gebruik’ van maakt.

Nou …. in hoofdlijnen is het dat wel zo beetje.
Wat je verder ook met die e-boeken doet: in de basis is het voorgaande de meest overzichtelijke manier om met je collectie om te gaan.

Lees ook het artikel over het plaatsen van boeken op een Kobo reader
Een artikel over het gebruik van Calibre als je eigen bibliotheek volgt nog ….

En dan nog een laatste ‘tip’:
Hoewel het mogelijk is om op een e-reader 1000 boeken (of meer) te plaatsen, raad ik dat af. Beschouw je e-reader als vervanger van één boek (of een aantal meer die je ook leest of binnenkort wil lezen).
Een e-reader en/of tablet zijn nu eenmaal ongeschikt om te kunnen raadplegen als een soort bibliotheek.
Verwijder boeken die je gelezen hebt van je e-reader en/of tablet. Mocht je bij willen houden welke boeken je gelezen hebt, maak dan een sub-map ónder je HOOFDMAP met boeken (zie hiervoor) aan en verplaats vanuit je hoofdmap de gelezen boeken naar de map ‘gelezen’.

Cultuur, technologie en …. religie

Is ‘cultuur’ het tegenovergestelde van natuur, of overlevering van oude gewoonten en opvattingen? Of is cultuur eerder het resultaat van het doen en laten van mensen en  de middelen die ze daarbij gebruiken?

In elk geval: cultuur is niet statisch, maar het resultaat van een dynamisch proces, waarin op basis van het verleden steeds nieuwe vormen, ervaringen en oplossingen ontstaan of naast elkaar bestaan.
Cultuur zou je kunnen zien als een smeltkroes waarin techniek, religie, politiek, wetenschap en economie zich met elkaar vermengen. Maar waarin de resultaten van wetenschappelijk onderzoek zich ook ‘oplossen’. Tenzij men zich wenst te onderscheiden en polariseert ….. dan wordt de smeltkroes een gifbeker.

Ik houd me veel bezg met computers, met veel belangstelling voor de relatie tussen deze ‘techniek’ en het gebruik ervan door ons mensen. Technologie op breder vlak trouwens, zoals onze kennis op medisch gebied en onze verantwoordelijkheid (of ‘vrijheid’ zo je wilt) om daarin grenzen te kunnen of te moeten trekken. Bijvoorbeeld de grens waar verlengen van het leven en menswaardigheid elkaar overlappen ….. euthanasie.  Een internetpagina met veel bezinningsinformatie en publicaties hierover is die van de Stichting Toekomst der Techniek.
Wat me enigszins teleurstelt is het ontbreken van historisch perspectief waarbinnen de toekomst van de technologie wordt geplaatst. Nog onbekend met de sneltreinvaart waarmee informatie op ons afkomt door de hoge vlucht van de communicatietechnologie, is er – dus door visionairs – veel lezenswaardigs over geschreven. Het gedachtegoed van Jacques Ellul kom je er bijvoorbeeld niet tegen. Maar – zoals met alles binnen het ‘verschijnsel’ cultuur: wat niet is, kan nog komen nietwaar!?
Overigens: met Ellul’s idee dat god(sdienst) de tegenhanger zou zijn van de macht van de techniek, kan ik het als ‘on-theïst’ natuurlijk nauwelijks eens zijn. We zijn inmiddels ‘verder’ in de tijd en in dit kader is het digitale boek ‘Deus et Machina’, te downloaden van de hiervoor genoemde internetpagina van STT, inzichtverrijkend.

Technologie is niet buiten onze cultuur te plaatsen, laat staan dat zij daaraan tegenstrijdig is. Zelfs ons bewustzijn van de tijd is het resultaat van voortschrijdende technologie.

Beveiliging van gegevens op mobiele apparatuur

De scheidingslijn tussen desktopcomputers en mobiele apparatuur vervaagt. Dat biedt een heleboel mogelijkheden; de keerzijde van de medaille is dat je meer moet nadenken over de veiligheid en het mogelijk verlies van gegevens die op die apparatuur worden bewaard.

Smartphones en tablets: als je ze in één zin zou moeten omschrijven, komt ‘pc op zakformaat’ wellicht het dichtst in de buurt. Fabrikanten doen er alles aan deze mobiele apparaten zo compact mogelijk te maken, maar die compactheid heeft een keerzijde. De apparaten kunnen des te gemakkelijker uit je zak glijden of worden gestolen, met als gevolg dat de gegevens ‘op straat’ liggen. Potentieel gevoelige gegevens kunnen terechtkomen bij personen van wie u liever niet heeft dat ze over die gegevens beschikken. Voorbeelden van situaties waarin het verlies van een gegevensdrager heeft geleid tot gezichtsverlies van de eigenaar halen regelmatig de media. 


Wat zijn cookies?

Cookies zijn kleine bestanden die uw voorkeuren tijdens het surfen onthouden en opslaan op uw eigen computer.

Wat doen cookies?

Cookies hebben twee functies.

• In de eerste plaats helpen ze u bij het surfen door inlognamen, wachtwoorden en voorkeuren – zoals de taalinstelling – te onthouden.
• Daarnaast zijn er cookies die de websites die u bezoekt registreren en zo een inschatting maken van uw interesses. Met die informatie kunnen adverteerders en websitebeheerders voor u interessante advertenties in een website plaatsen. Bovendien kunnen cookies voorkomen dat je steeds dezelfde advertentie ziet.

Weten cookies wie ik ben?

Nee! Uw naam, adres, leeftijd en andere persoonlijke gegevens weet een cookie niet. Ze onthouden alleen uw voorkeuren en interesses op basis van surfgedrag.

Wat gebeurt er als ik de cookies uitzet?

Dankzij reclame kunt u de meeste websites gratis bezoeken. En dankzij cookies worden de advertenties beter afgestemd op uw interesses. Zet u de cookies uit, dan ontvangt u nog steeds reclame, alleen is deze dan niet meer afgestemd op uw surfgedrag. Als u de cookies die uw voorkeuren onthouden uitschakelt, moet u de instellingen, zoals je wachtwoord en inlognaam, steeds opnieuw intypen.

Afmelden kan

De cookies die adverteerders en websiteeigenaren inzicht geven in uw interesses kunt u aan- of uitzetten op www.youronlinechoices.eu/nl bij ‘Veelgestelde vragen’. U kunt daar ook aangeven welke bedrijven wél en welke niet uw surfgedrag mogen vastleggen. De cookies die uw wachtwoord, inlognamen en andere voorkeuren bijhouden kunt u aan- of uitzetten via de browserinstellingen.

“Lid worden” … en privacy

Ik heb de serie ‘Overspel’ gevolgd, o.a. via uitzendinggemist. Daar werd kenbaar gemaakt dat er een vervolg komt op de 12-delige serie …. en dat de huidige op DVD te krijgen is.
Daarvoor moet je dan voor 102 euri een jaar lid worden van de VARA, dus als het alleen om die dvd te doen is ….. dure grap.

De gegevens die de VARA voor dit lidmaatschap nodig heeft: volledige naam- en adresgegevens, geboortedatum, telefoonnummer en de bankrekening.
Belangwekkender zijn de ‘voorwaarden‘ onder de noemer privacy-statement en disclaimer. Want hieruit blijkt dat er nog veel meer gegevens over u worden opgeslagen …. en daar moet akkoord mee gaan als u lid wilt worden!!
Een analyse van die kleine lettertjes levert het volgende verbijsterende resultaat:

• Gegevens worden opgeslagen op een ‘beveiligde’ server …. maar zoals uit alarmerende feiten blijkt zegt dat helemaal niets over de veiligheid van uw gegevens.
• Uw gegevens kunnen worden gebruikt door andere organisaties dan de VARA
• Wilt u dat niet dan moet u dat schriftelijk aangeven ……. maar over de waarde daarvan valt niets te zeggen, want:
• De VARA kan het privacy-statement – zelfs drastisch – aanpassen zonder de verplichting hiervan in kennis te stellen …. u moet zich daar zélf van op de hoogte houden door de website regelmatig te raadplegen … !!!
• Welke gegevens worden nog meer bijgehouden:
  uw surfgedrag op de websites ….. welke dat nu precies zijn wordt niet aangegeven.