Valijn

10. Suzanne Buis- De realiteit van romantiek

‘Nee! Als je het over de duivel hebt…’ Stella duikt weg achter haar collega Birgitta, maar echt een goede schuilplek is het niet. Birgitta’s schouders zijn net iets breder dan haar ronde kont, maar haar middel is zo smal dat er weinig achter verstopt kan worden. In een snelle beweging grist Stella een badjas van een haak en slaat die om.
‘Wat doet hij hier nou?’ zegt Birgitta verontwaardigd. ‘Hij komt hier nooit op zondag.’
‘Verdomme, hij mag me niet zien, hoor.’ Stella trekt de kraag van de badjas omhoog en verbergt haar gezicht er even in. Het grijze ding stinkt naar oud zweet.
Vanonder haar donkerblonde, natte pieken kijkt ze naar de stevige man met zijn olijfkleurige huid en donkere, halflange haar, ……..

Lees meer ….

Kobo readers? …. Toch ‘de beste’

Mijn eerste e-reader was een Bebook, gekocht bij Dynabyte – een niet meer bestaande computerwinkel in Arnhem.
Ik denk dat dat gauw zo’n 13 jaar geleden is …..

Wel was het alreeds een reader met een z.g. e-ink scherm, ofwel ‘elektronisch papier’, dat – in tegenstelling tot schermen van smartphones, tablets en andere ‘schermlezers’ – niet vermoeiend en schadelijk is voor de ogen; en ook geen belemmering vormt bij/voor de aanmaak van melatonine.

Het ding was binnen een paar maanden kaduuk ….. de ingang van de mini-usb poort raakte defect, waardoor hij niet meer kon opladen.
Onder garantie is het ding naar de importeur gestuurd, maar daar zoekgeraakt. Ik kreeg het aankoopbedrag terug omdat ik geen ‘andere’ wilde en inmiddels m’n eerste iPad had aangeschaft waarmee ik op dat moment e-boeken ging lezen.

Dat heb ik niet lang volgehouden: ik vond (en vind) tablets te zwaar om langdurig e-boeken mee te lezen en bovendien ervaarde ik inderdaad dat het vermoeiend is voor je ogen om langdurig te lezen met een z.g. lcd-scherm.

Hierna al snel mijn eerste Kobo reader aanschaft: de Kobo Aura HD.
M’n eerste ervaringen met kobo’s was helaas niet écht positief. Regelmatig waren ze in het begin defect, waarmee ze – binnen de garantie – weer werden omgeruild voor een nieuwe.

Dat was zowel met de Aura HD als de opvolger, de Aura H2O het geval.

Toch heb ik vanaf het begin met veel plezier digitale boeken gelezen en ik ben inmiddels – denk ik – aan m’n zesde toe, de Kobo Sage.

Zo langzamerhand ben ik gewend om na zo’n twee tot drie jaar m’n reader via marktplaats te verkopen en over te stappen op een nieuwere versie van een Kobo-reader.
Het meest nabij staat de verkoop van de Aura H20 aan een Nederlandse, die in Zweden woonde.
Ze had een oogafwijking, waardoor het lezen van papieren boeken steeds moeilijker voor haar werd.
Daarnaast was uiteraard een probleem, dat het in Zweden moeilijk is om aan Nederlandstalige boeken te komen.
De reader heeft er nogal lang over gedaan om op haar adres in (de buurt van) Stockholm afgeleverd te worden.
Maar – eenmaal in gebruik – liet ze me weten zeer tevreden over het apparaat te zijn.
Haja, dat kan kloppen: ik verkoop via marktplaats geen rommel!

Ook m’n laatste voorganger: de Kobo Forma heb ik tot tevredenheid verkocht aan de mannelijke helft van een echtpaar uit Ede. Ze gebruikten al een Kobo Libra, maar het stel kwam regelmatig in conflict wie er nou ‘mocht lezen’; beiden zijn kennelijk gedreven e-boek lezers …. en gelijk hebben ze!
En de oplossing was dus: een tweede e-reader ….. tja 😉

Over de Kobo Sage ben ik heel tevreden. Het scherm is duidelijk beter dan de Forma en in het gebruik is hij sneller en handzamer. Bovendien is het mogelijk om luisterboeken met dit apparaat te beluisteren en is het mogelijk om met een ‘digitale’ pen aantekeningen te maken in e-boeken.
Dat laatste gebruik ik echter niet; niet in de laatste plaats omdat hiervoor – á raison van 34 euri – een  Kobo Stylus ‘pen’ moet worden aangeschaft (ik heb geprobeerd die van m’n Samsung tablet te gebruiken maar dat lukte niet).

Overigens is ook de Kobo Libra 2 een ‘aanrader’, omdat deze een iets groter scherm heeft dan de Clara en de Nia met een hogere resolutie; de tekst ‘omdraait’ als je hem links- of rechtshandig wilt gebruiken en door de vormgeving heel prettig in de hand ligt.

Waarom zijn Ebooks altijd ‘niche’

Ik ben een gedreven Epub-lezer en raad het iedereen aan. Veel van mijn familieleden en/of kennissen ‘moeten er niets van hebben’ …. al is het maar omdat juist ik het ze adviseer. Het belangrijkste argument blijkt steeds weer: de nostalgie van het papieren boek. Ondanks mijn fanatisme is er natuurlijk best een en ander aan te merken op (het lezen van) elektronische boeken. En helaas zijn met name de uitgevers en bulk-verstrekkers als Kobo en Bol daar zelf de oorzaak van.
Verder lezen …..

Kobo en dyslexie

Steeds meer wordt duidelijk dat er een aanzienlijke groep Nederlanders is met dyslectische problemen. O.a. Kobo biedt standaard een lettertype – OpenDyslectic – waarmee boeken met aanzienlijk meer gemak kunnen worden gelezen. Probleem is echter, dat het niet bij alle boeken mogelijk is om het lettertype te wijzigen. Een euvel waarvan ik denk dat het eigenlijk niet zou moeten kunnen dat een aanzienlijke groep mensen verstoken blijft van het lezen van eboeken, terwijl juist een e-reader hiervoor een prima oplossing biedt. Mocht je hier ook ‘last’ van hebben, of iemand weten die met dit probleem kampt, neem dan contact op via info@valijn.nl.

Tenslotte
Probleem bij e-readers met een e-ink scherm blijft natuurlijk het ontbreken van kleur en er is ook in 2018 geen reden om aan te nemen dat Kobo, Amazon of een ander merk voornemens zijn de ontwikkeling hiervan verder door te zetten. Dat maakt de e-reader ongeschikt voor (studie-)boeken met veel grafisch materiaal, zoals grafieken, statistieken en andere afbeeldingen. Daarvoor is uiteindelijk de tablet een veel geschikter apparaat.